اوقات فراغت:

نقش والدین دراوقات فراغت فرزندانشان:

وقتی سال تحصیلی به پایان می رسد ومدارس تعطیل می شوند، آنچه که بیش از همه خانواده هارا نگران می کند، مسئله اوقات فراغت فرزندانشان می باشد.این فرزندان که درسنین کودکی ،نوجوانی وجوانی بسرمی برند، درشرایط حساسی بسرمی یرند. یعنی درشرایط یادگیری قراردارند. اگربرای حل مسائل اوقات فراغت این دانش آموزان چاره ای اندیشیده نشود ، ممکن است بجای یادگیری علوم وفنون به یادگیری چیزهائی بپردازند که می تواند برای خودوجامعه شان نیز مضراتی را بدنبال داشته باشد.

درنحوه برخورد والدین با اوقات فراغت فرزندان ، با دوگروه ازپدرومادرانی روبرو می باشیم . گروه اول ، آن پدرومادرانی هستند که باسواد بوده وازنظر فرهنگی ،اقتصادی واجتماعی نیزدرسطح بالائی ازرشد قراردارند. این والدین برای فرزندان خود درهمه موارد برنامه ریزی می نمایند، تا این فرزندان اوقات فراغت خودرا به نحو بهینه استفاده نموده وضمن فراگیری علوم وفنون مراحل نوجوانی وجوانی را که زمان انجام خطاهای بسیاروجوددارد پشت سربگذارند وبسمت کمال به پیش بروند. این عده ازدانش آموزان دراینده افرادی موفق خواهند بود که هم برای خود وهمچنین برای جامعه مفید خواهند بود. این افراد مدیرانی توانمند درزمینه های مختلف علمی خواهند بود.

اما گروه دوم آن والدینی هستند که بعلت نداشتن سوادومعلومات کافی ونیزفقر فرهنگی ، اقتصادی واجتماعی قادربه تصمیم گیری صحیح درمورد اوقات فراغت فرزندان خود نمی باشند ، بهمین علت این دانش آموزان اوقات فراعت خودرا بیهوده تلف نموده وبسوی افراد وگروههای ناشایست گرایش پیدا می نمایند، ضمن اینکه سبب نابودی خودرا فراهم می نمایند برای اجتماع نیز بسیار مضر خواهند بود.

این نوجوانان زمینه مناسب جذب آنان بسمت اعتیاد ودیگر کارهای انحرافی بسیارفراهم است که مشکلاتی را برای والدین خود واجتماع نیز فراهم می نمایند.

پس اگر می خواهیم که دانش آموزان جامعه مان به راه صحیح هدایت شوند ، بایستی برای اوقات فراغت آنان نیز برنامه ریزی نموده تا این دانش آموزان بجای یادگیری چیزهائی که بضرر جامعه می باشد ، به علوم وفنون (که می تواند درپیشرفت جامعه نقش بسزائی داشته باشد) گرایش پیدا نمایند.